χρυσομεσόκτιστος

-ον, Μ

(για οικοδόμημα) αυτός τού οποίου το κυρίως μέρος είναι κατασκευασμένο από χρυσό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)-* + μεσ(ο)-* + κτιστός (< κτίζω)].